Oυρολιθίαση
Ο όρος ουρολιθίαση αναφέρεται στην συσσώρευση στερεών αλάτων ή λίθων μέσα στην ουροφόρο οδό.
Στην περίπτωση της νεφροουρητηρικής λιθίασης,οι λίθοι καθιζάνουν στις κοιλότητες του νεφρού και μπορούν να παραμείνουν εκεί και
να συνεχίσουν να διογκώνονται με την εναπόοθεση υλικού ή να μετακινηθούν προς τον ουρητήρα.
Σπανίως σχηματίζονται αυτόχθονες λίθοι του ουρητήρα.
Το σχήμα και ο αριθμός των λίθων μπορούν να ποικίλλουν.
Οι λίθοι αποτελούνται απο άλατα μεταλλοειδών που σχηματίζονται γύρω απο έναν οργανικό πυρήνα .
Η μεγάλη πλειονότητα των λίθων (γύρω στο 80%) είναι κυρίως οξαλικού ασβεστίου,
αν και μπορούν να συνίστανται απο φωσφορικό ασβέστιο ή ανθρακικό ασβέστιο.
Σχεδόν 5% των λίθων είναι ουρικού οξέος και ουρικού νατρίου, ασβεστίου ή αμμωνίου , ενώ 2% είναι λίθοι κυστίνης.
Το υπόλοιπο ποσοστό περιλαμβάνει τους λίθους απο εναμμώνιο φωσφορικό μαγνήσιο (στρουβίτης) που είναι ενδεικτικοί της παρουσίας ουρολοίμωξης
Οι λίθοι που απαντούν στην ουροδόχο κύστη μπορεί να είναι πρωτογενείς ,αν σχηματίζονται μέσα στην ουροδόχο κύστη ή δευτερογενείς , αν έχουν μεταναστεύσει απο τον
ουρητήρα και παραμένουν στην κύστη.
Οι πρωτογενείς λίθοι απαντούν σε ασθενείς με στάση των ούρων και υπόλειμμα ούρων μετά την ούρηση .
Οι δευτερογενείς λίθοι μπορεί να σχηματιστούν σε νευρογενή κυστεουρηθρική δυσλειτουργία η μπορεί να είναι ετερόχθονες προερχόμενοι απο το ανώτερο ουροποιητικό
επί αδυναμίας αποβολής τους απο την κύστη.Η δυσουρία η συχνουρία ,η αιματουρία , η έπειξη για ούρηση και η ακράτεια απο υπερλήρωση είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα
Επίσης οι λίθοι μπορούν να ενσφηνωθούν στην ουρήθρα προκαλώντας οξεία κατακράτηση ούρων άλλες φλεγμονές όπως η κυστίτιδα και η περικυστίτιδα είναι επίσης συχνές.